About Fant Vision
Na omzwervingen in de pop- en theatermuziek sinds ik het conservatorium verliet, ben ik ervan overtuigd geraakt dat de muziek die ik wil maken, in eerste instantie mijzelf moet raken. Hiermee bedoel ik, dat voor mij het belangrijkste in muziek een gevoel is. Zet het iets in beweging? Word ik meegesleurd? Gelóóf ik het? En dat alles vóórdat het academisch oor gaat oordelen. Het onzegbare in muziek is vaak eenvoud, maar dan wel in een perfecte mix van puls, ritme en tooncombinatie.
In de muziek die ik sinds een paar jaar schrijf, zijn de invloeden waaraan ik onderhevig ben, op een organische manier met elkaar vervlochten geraakt. Ruwweg zijn dat klassieke structuren en klankmogelijkheden zoals die zich tot op heden ontwikkelen, en anderzijds de puls, het sentiment, de intensiteit en de directheid van popmuziek; mijn muziek mag raken, roeren en swingen.
Dit betekent dat genres steeds verder vervagen, en de muziek steeds meer ontstaat uit de gedachte aan muziek als één ding, één vorm, waarbij letterlijk alles in dienst mag staan van het beoogde resultaat. Ik noem dit intuïtief componeren. Zonder vooropgestelde systemen, vormen of reeksen. Instinctief.
